As winter closes in, thousands of refugees in Greece still face homelessness and destitution. While winter always poses a challenge, this year is likely to become one of the most challenging yet due to theongoing pandemic, a deliberate decrease in the length of support for refugees, and the lack of a comprehensive integration strategy and strategy against homelessness from authorities.
Around 11,000 people who were granted asylum were notified amidst a global pandemic that they were going to face forced exits from apartments for vulnerable people (ESTIA), hotel rooms under the Temporary Shelter and Protection program (FILOXENIA), accommodation in camps on the islands and on the mainland. These forced exits follow a government policy where refugees are forced to ‘stand on their own feet and fend for themselves’ within one month after protection status is granted, resulting in an end to accommodation, access to food support, and EU funded cash assistance.
The EU-funded HELIOS Integration Support program has enrolled 22,980 refugees, but so far only 9,203 people have been able to access rental subsidies. For a great number of people it will not be possible or feasible to receive HELIOS support. Many refugees have been unable to access social rights such as a social security number (PAAYPA), a tax number (AFM) or a bank account, necessary to get a job or rent an apartment, because of bureaucratic obstacles, language barriers and discrimination. The HELIOS program provides a good start but cannot substitute a comprehensive integration strategy that takes into account that integration efforts need to start from the reception stage.
Civil society organisations are especially concerned about the many vulnerable refugees who have been forced to exit or are facing forced exits, including survivors of gender-based violence or torture, people with health issues, including mental health, or disabilities, single women and single-parent families, young adults, and people from the LGBTQ+ community. Many refugees have difficulties or are unable to become self-sufficient because of vulnerabilities or problems accessing essential services and the labour market. In the past, refugees who were asked to exit state-provided accommodation ended up sleeping rough in urban areas or did not leave accommodation out of fear of becoming homeless.
Problems with access to support and services are exacerbated for refugees in camps because of ongoing Covid-19 restrictions and the often remote locations of these sites, making it nearly impossible to search for housing, access services or find work. For many refugees in camps, food insecurity is a constant risk as cash assistance is halted within one month while those not enrolled in the HELIOS program stop receiving food assistance. The announced transit sites for those forced to exit their accommodation only provide a band-aid solution for some refugees and only ever for a maximum of two months. This period is simply not enough for people to become independent and without proper support,the number of homeless people in cities will increase.
Ultimately, there is a critical absence of a long-term sustainable strategy for integration and inclusion inGreece that results in increased homelessness and destitution for many people—of whom many are refugees. Civil society organisations call on the Greek government to:
- Urgently take pragmatic measures to ensure that refugees are not evicted during winter and an ongoing pandemic. Focussing on prevention and early intervention and equal access to public services, regarded as essential steps by the European Parliament to end homelessness.
- Present a lasting strategy for social security and integration which includes access to adequate and affordable housing, including social housing, to ensure the full and effective enjoyment of human rights, in line with the EU Action plan on Integration and Inclusion.
- Engage in regular consultation and dialogue with civil society about integration as the EU Action plan on Integration and Inclusion emphasised its necessity to achieve integration and inclusion.
Χιλιάδες πρόσφυγες και προσφύγισσες στην Ελλάδα συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν συνθήκες αστεγίας και βασικών στερήσεων όσο ο χειμώνας πλησιάζει. Oι καιρικές συνθήκες κατά τη διάρκεια του χειμώνα ήταν πάντα πρόκληση για τους αστέγους. Όμως, η πανδημία, ο σκόπιμος περιορισμός της διάρκειας υποστήριξης των προσφυγικών πληθυσμών και η απουσία μιας συνεκτικής εθνικής στρατηγικής για τηνένταξη και τη στέγαση, κάνουν τον φετινό χειμώνα έναν από τους δυσκολότερους των τελευταίων ετών.
Εν μέσω μιας πανδημίας παγκόσμιας κλίμακας, περίπου 11.000 άνθρωποι στους οποίους έχει χορηγηθεί άσυλο ενημερώθηκαν ότι πρέπει να αποχωρήσουν από τα διαμερίσματα στα οποία διέμεναν στο πλαίσιο του προγράμματος ESTIA, από τα δωμάτια ξενοδοχείων στο πλαίσιο του προγράμματος Προσωρινής Στέγασης και Προστασίας (FILOXENIA), καθώς και από δομές φιλοξενίας στα νησιά και στην ενδοχώρα. Η Ελληνική Κυβέρνηση δικαιολογεί τις άμεσες αναγκαστικές εξόδους από τις δομές προσωρινής στέγασης ως μέτρο που θα κάνει τους πρόσφυγες και τις προσφύγισσες «να σταθούν στα πόδια τους». Ωστόσο, στην πραγματικότητα η αναγκαστική έξοδος από τα διαμερίσματα και τις άλλες δομές φιλοξενίας, έναν μόλις μήνα μετά τη χορήγηση ασύλου, θέτει τέλος στη δυνατότητά τους να έχουν στέγη, τροφή και οικονομική στήριξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στο πρόγραμμα HELIOS για υποστήριξη της ένταξης, που χρηματοδοτείται από την ΕΕ, έχουν εγγραφεί 22,980 πρόσφυγες και προσφύγισσες, αλλά στην πράξη μόνο οι 9,203 από αυτούς έχουν μέχρι σήμερα πρόσβαση σε επιδότησηενοικίου. Μεγάλο ποσοστό δε θα λάβει υποστήριξη από το HELIOS. Μάλιστα, πολλοί δεν έχουν πρόσβαση σε κοινωνικά δικαιώματα, όπως η εργασία και η δυνατότητα ενοικίασης κατοικίας λόγω της μέχρι τώρα αδυναμίας να αποκτήσουν αριθμό κοινωνικής ασφάλισης (ΠΑΑΥΠΑ), αριθμό φορολογικού μητρώου (ΑΦΜ) ή τραπεζικό λογαριασμό λόγω γραφειοκρατικών ή γλωσσικών εμποδίων και διακρίσεων. Το πρόγραμμα HELIOS αποτελεί μια καλή αρχή που, όμως, δεν μπορεί να αντικαταστήσει μια συνεκτική στρατηγική ένταξης που προνοεί για την ένταξη ήδη από το στάδιο της υποδοχής.
Οι οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών ανησυχούν ιδιαίτερα για το μεγάλο αριθμό ευάλωτων προσώπων που αναγκάστηκαν ή θα αναγκαστούν να αποχωρήσουν από τα διαμερίσματα. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται επιζώντες και επιζώσες έμφυλης βίας και/ ή βασανιστηρίων, άτομα με προβλήματα υγείας, συμπεριλαμβανομένης της ψυχικής υγείας και κάποιας μορφής αναπηρίας, μόνες γυναίκες και μονογονεϊκές οικογένειες, καθώς και άτομα από τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Πολλές και πολλοί δυσκολεύονται ή δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα μόνοι και μόνες εξαιτίας των ευαλωτοτήτων τους ή προβλημάτων που εμποδίζουν την πρόσβαση σε βασικά δικαιώματα και στην αγορά εργασίας. Σε αντίστοιχες περιπτώσεις από προηγούμενες περιόδους, πολλές και πολλοί κατέληγαν σε κεντρικά σημεία αστικών κέντρων ή αρνούνταν να αποχωρήσουν από τα διαμερίσματα υπό τον φόβο της αστεγίας.
Τα προβλήματα πρόσβασης στις υπηρεσίες επιδεινώνονται για όσες και όσους βρίσκονται σε ανοιχτές δομές φιλοξενίας λόγω των συνεχιζόμενων περιορισμών της πανδημίας Covid-19 και των συχνά απομακρυσμένων τοποθεσιών στις οποίες βρίσκονται αυτές οι δομές, καθιστώντας σχεδόν αδύνατη την αναζήτηση στέγασης, την πρόσβαση σε υπηρεσίες ή την εύρεση εργασίας. Στις δομές φιλοξενίας, η αβεβαιότηταεξασφάλισης τροφής αποτελεί διαρκή κίνδυνο, καθώς το πρόγραμμα βοήθειας με κάρτες μετρητών (CASH) σταματά μέσα σε ένα μήνα, ενώ όσοι δεν έχουν εγγραφεί στο πρόγραμμα HELIOS δε λαμβάνουν τρόφιμα. Οι μεταβατικές δομές (transit sites) που ανακοινώθηκαν για όσους έχουν αποχωρήσει από τα διαμερίσματα, παρέχουν λύση σε έναν μικρό αριθμό ανθρώπων για διάστημα μέχρι δύο μήνες. Ωστόσο, η ανεξαρτησία τους δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα μέσα σε αυτό το χρονικό περιθώριο, και, χωρίς κατάλληλη υποστήριξη, ο αριθμός των αστέγων στα αστικά κέντρα θα αυξηθεί.
Η σημαντική απουσία μιας μακροπρόθεσμης και βιώσιμης στρατηγικής για την ένταξηκαι τη συμπερίληψη στην Ελλάδα παραμένει γεγονός. Σε αυτήν οφείλεται η αύξηση της αστεγίας και στερήσεων βασικών δικαιωμάτων για πολλά άτομα, συμπεριλαμβανομένων πολλών προσφύγων και προσφυγισσών. Με βάση τα παραπάνωοι οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών καλούν την Ελληνική Κυβέρνηση και τις αρμόδιες αρχές:
- Να λάβουν επειγόντως άμεσα, ρεαλιστικά μέτρα για να διασφαλίσουν ότι κανείς δεν θα οδηγηθεί σε έξοδο από τα διαμερίσματα μέσα στον χειμώνα και σε συνεχιζόμενες συνθήκες πανδημίας. Παράλληλα, να εστιάσουν στην πρόληψη και στις έγκαιρες παρεμβάσεις, καθώς και στην ίση πρόσβαση στις υπηρεσίες ωςουσιαστικά βήματα, που σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συμβάλλουν στον τερματισμό της αστεγίας.
- Να παρουσιάσουν μια βιώσιμη στρατηγική για την κοινωνική ασφάλιση και την ένταξη που θα προβλέπει την πρόσβαση σε επαρκή και προσιτή οικονομικά στέγαση, συμπεριλαμβανομένης της κοινωνικής στέγασης. Έτσι θα εξασφαλιστεί η πλήρης και αποτελεσματική πρόσβαση στα ανθρώπινα δικαιώματα σε συμφωνία με το Σχέδιο Δράσης της ΕΕ για την Ένταξη και τη Συμπερίληψη.
- Να συνομιλούν τακτικά με την Κοινωνία των Πολιτών για ζητήματα ένταξης, ως αναγκαία ενταξιακή προϋπόθεση σύμφωνα με το Σχέδιο Δράσης της ΕΕ για την Ένταξη και τη Συμπερίληψη.